„DUCHY NATURY W TWOIM CODZIENNYM ŻYCIU” 2
 

Zapraszam do  odkrywaniu Piękna, Mocy i Światła Duszy, odkrywania, że nigdy tak naprawdę nie utraciliśmy kontaktu z Wszechobecną Boską Miłością, że 
zawsze byliśmy, jesteśmy i będziemy częścią Wszechświata. 
Niestety często zapominamy w pogoni za złudnymi wartościami i zachciankami jakie niesie codzienne życie w zachodniej cywilizacji.
Jednym z ważnych punktów w tym co przekazuje jest to aby osiągnięcia z duchowej praktyki służyły nam w codziennym życiu i czyniły
je szczęśliwszym i pełniejszym.

 
Program warsztatów
1. Wykład kim są Duchy Natury i Energia Żywiołów
2. „Ziemia jako żywa Istota, zarówno na poziomie fizycznym jak i energetycznym”
3. Ćwiczenia praktyczne
4. Medytacja "Połączenia z Energią Natury i jej Żywiołów"
5. Jak połączyć się i odczuć Duszę Drzewa i Opiekunów Drzew

W zależności od zebranej grupy prowadzący zastrzega sobie prawo do modyfikacji programu warsztatów jak uzna za najlepsze dla zebranych lub swojej aktualnej inspiracji od Natury.

Najbliższe terminy warsztatów:

Przeciwwskazania:

Stany psychotyczne, choroby psychiczne (afektywna-dwubiegunowa,

psychozy, schizofrenia), epilepsja, przyjmowanie narkotyków i psychodelików,

 nadużywanie alkoholu i nikotyny. Prowadzący ani organizatorzy nie ponoszą zadnej

odpowiedzilności jeśli zataileś/aś przeciwskazania przed nimi. Uczestnictwo w

warsztacie na własną odpowiedzialnośc.

RECENZJE Z POPRZEDNICH EDYCJI:

 
Cześć Arku,
dziękuję za wspólnie spędzony czas:)
Chciałbym się podzielić swoją opinią.
Spotkanie było bardzo motywujące do rozpoczęcia pracy nad sobą i rozszerzenia swojego postrzegania przyrody.
Dziękuję, że pokazałeś jak patrzeć na naturę w bardziej szczegółowy sposób.
Dziękuję za medytację, która pomoże mi otworzyć się na kontakt z Istotami i Duchami Natury:)
Chętnie przyjadę na kolejne warsztaty.
Polecam je osobom, którym świat za bardzo pędzi, które tak jak ja, wpadły w sidła pracy i obowiązków.
Warto inwestować w siebie. Odkrywać siebie i otaczający nas świat:)
Pozdrawiam,
Wojtek

Coś tak przeczuwałem, że dopiero po powrocie zacznie się rozpakowywać przeżyte doświadczenie i tak się też dzieje. Po powrocie do mojego miasta wyszedłem jeszcze ze znajomymi pograć w piłkę na boisko i jakoś odruchowo wyrzuciłem kapsel od butelki na ziemie.
W tamtym momencie mnie aż zatrzymało i głęboko poczułem, że teraz moja relacja z królestwem przyrody będzie na zdecydowanie innym poziomie niż wcześniej. Zaczynam czuć przyrodę całym sobą, co jest niesamowitym doświadczeniem, którego oczekiwałem.
Wiem, że ta wspaniale zapowiadająca się przyjaźń wiąże się jednocześnie z odpowiedzialnością i wzajemnym szacunkiem, który ze szczerym sercem jestem w stanie również jej podarować. Radością i obowiązkiem stało się dla mnie samodzielne posprzątanie całego boiska ze śmieci, które zostały pozostawione przez ludzi przebywających ze mną w tamtym czasie. Jakiś dziwnie zakorzeniony podświadomy wstyd i ego wypierające się za pomocą myśli, aby nie zbierać po kimś śmieci, zostało zagłuszone przez wesołą melodyjkę którą pojawiła się nagle w mojej głowie i wygwizdując ją pozwoliła mi się zdystansować od tamtych myśli, przy czym dając mi dużo radości z całego procesu. Te skrępowanie w tamtym momencie zostało ze mnie uwolnione. Poczułem, że od teraz dużo się w moim życiu zmieni.
Warsztaty znacząco zmieniły moją percepcje postrzegania świata, przyrody wokół mnie, żyjących istot jak i samego siebie. Zacząłem dostrzegać jej mądrość, którą dzieli się ze mną na co dzień w różnorodny sposób, najczęściej każąc mi po prostu zwrócić na coś uwagę, na jakiś jej aspekt, który objawia się w drzewach, kwiatach, rzekach i tak dalej i tak dalej. Uczy mnie jak żyć w symbiozie. Symbiozie z samym sobą, ludźmi, zwierzętami, wszystkim co mnie otacza. Pomogła mi otworzyć ponownie swoje serce, kiedy tego bardzo potrzebowałem. Będąc w lesie zauważam więcej zwierząt, chce abym je obserwował, ich zachowania. Cóż za cudowny widok sarenek bawiących się rodzinnie na środku ulubionej polany, przecież ja tak samo kiedyś spędzałem czas z rodziną jak byłem mały...
Występują też sytuację mniej przyjemne. Ostatnio podziwiałem piękno mirabelki, która rosła obok kamienicy w której mieszkam, podziwiałem jej świeżo otwarte białe kwiaty i przepiękny zapach, który kojarzy mi się z wiosną. Dzień później przygotowując się z rana do wyruszenia z domu, gdzieś tak poczułem potrzebę, aby otworzyć okno i wraz z moim kotem zaczerpnąć świeżego powietrza i wystawić się wspólnie na słoneczko. Otwierając okno trafiłem idealnie na moment, w którym ekipa od wycinki zaczynała cięcie mechaniczną piłą tego oto drzewa, w celu późniejszego postawienia tam lokalnego śmietnika. Zrozumiałem, że chciała się ze mną pożegnać, ale również kazała bacznie obserwować cały proces, abym się czegoś nauczył i zrozumiał. Było mi przez chwilę przykro, ale co się okazało, wieczorem tego dnia wpadłem na nietypowy jak na mnie pomysł, aby pozbierać najładniejsze gałązki i zabrać do domu, abym mógł się im swoimi zmysłami przyjrzeć. Skoro i tak została już ścięta, to nie miała żadnych przeszkód, a wręcz sama zasugerowała mi, aby w pożyteczny sposób wykorzystać to co po sobie zostawiła. Obserwując jej kwiaty i wąchając ich zapach już na spokojnie w domowym zaciszu, przepływały przeze mnie refleksje na temat kobiecości i jej esencji...
Dużo mógłbym tutaj jeszcze opowiadać co się wydarzyło przez te pierwsze kilka dni od warsztatów. Wiele wątków słowa nie są w stanie opisać. Chciałbym wyrazić tutaj wdzięczność, ponieważ w głębi duszy tęskniłem za tym połączeniem i to ta tęsknota doprowadziła mnie do miejsca w którym jestem. Jakie to miejsce? Sam się właśnie zacząłem zastanawiać, ale aktualnie pisząc to, siedzę pod zaprzyjaźnionym kasztanowcem w pobliskim parku i wraz z jego pomocą, piszę tę "recenzje" z wrażeń po warsztatach z panem Arkadiuszem. Dodam tutaj jeszcze, że każdy odbiera przyrodę indywidualnie poprzez aspekty własnej osobowości, otwartości i zamiarów z którymi do niej przychodzi. Historia, którą tutaj opisałem jest moja, u każdego może się to przejawić inaczej w zależności od sytuacji życiowej. Na warsztatach każdy według mnie otrzymał tylko narzędzie, które może wykorzystać, aby samodzielnie poznawać świat królestwa przyrody.
Przyroda od zawsze była i jest częścią naszego ziemskiego życia. Jeżeli otworzymy się na jej poznawanie i zadbamy o nasze wspólne dobro, jest wtedy w stanie nas na prawdę wiele nauczyć.
Marcin.

Warsztaty - Duchy natury w życiu codziennym są wyjątkowe pod każdym względem. W otoczeniu kameralnej grupy, można skupić się, wyciszyć, pozostawić swoją codzienność w bramach parku. Nie da się wyobrazić piękniejszego miejsca na te zajęcia niż właśnie park porośnięty starymi, dostojnymi drzewami, gdzie duchy natury częstują nas poziomkami, magiczną łąką, na której wszystko może się zdarzyć oraz bliskim sąsiedztwem majestatycznej Odry.
Osoba prowadząca - Pan Arkadiusz Lisiecki -fascynujacy, niezwykły, tajemniczy, magiczny od początku do końca, aż po zawartość plecaka, przepełniony wiedzą i doświadczeniem na każdy temat, a przy tym tak ujmująco opiekuńczy i troskliwy.
Zajęcia pełne niespodzianek, różnorodne, których sceniariusza nie można przewidzieć, dostosowane do grupy, wręcz do każdej osoby, która usłyszy dokładnie to, czego najbardziej potrzebuje w swoim duchowym rozwoju, tak jakby Pan Arkadiusz czytał nam w myślach.
Teoria i praktyka przeplatają się na każdym zakręcie, a Ty już nigdy nie spojrzysz obojętnie na naturę. Wszystko to okraszone mnóstwem niesamowitych, niezapomnianych opowieści.
Jestem oczarowana, dziękuję.
Klaudia

Chciałam jeszcze raz z całego serca podziękować za dzisiejsze warsztaty! 🌟🌸💗Już teraz czuję, że pogłębiły one moją świadomość i moją relację z naturą! 🌟🙏Czuję, że „będzie się działo”, ale w jak najbardziej pozytywnym i „harmonijnym” sensie.

 Dziekuję za ten magiczny czas!
Gosia